Het lichtplan van StichtLicht wil interessante contouren van Goes uitlichten, zodat 's avonds een nieuw beeld van de stad ontstaat. Hiermee wordt het silhouet van de stad - vroeger bepaald door kerktorens, tegenwoordig door kerktorens en torenflats, industriële torens en zendmasten - gemanipuleerd.

Dit plan heeft een permanente en een tijdelijke variant: naast de lichtinfrastructuur die procesmatig ontstaat door het installeren van duurzame verlichting op prominente plaatsen, moet er ruimte zijn voor tijdelijke projecten die ingaan op de ontstane beelden van licht.

1. Een infrastructuur van licht in Goes

Fase een

Fase twee

De bomen in de Frans den Hollanderlaan en het Ceresbeeld werden in de jaren 2004 en 2005 groen verlicht. Deze laan is gekozen vanwege de prachtige bomen en de strategische ligging ten opzichte van het NS-station: wie 's avonds per trein Goes binnenkomt, maakte zijn entree in de stad door een laan van groen licht en stuitte vervolgens op het verlichte Ceresbeeld tegen een achtergrond van de verlichte Stenen Brug.

Fase drie

Daarna wordt meer naar de samenhang gekeken. Nu gaat het om contouren die vanaf geselecteerde punten op de toegangsroutes (bijvoorbeeld A58, de Monnikendijk te Kattendijke, de N59) en vanuit de trein te zien zijn. De gedachte is bepaalde silhouetten te versterken door deze in samenhang te belichten, dan wel te voorzien van lichtsculpturen die samenhangen.

In deze fase worden tevens nieuwe verlichtingsprojecten zoals in fase 1 en 2 uitgevoerd.

Het ligt in de bedoeling incidenteel verlichtingsprojecten tot stand te brengen, waarbij een combinatie met geluid, video of andere mediatechnologie gelegd wordt.

Dit programma startte met de videoprojectie Prinses in torenkamer van Marieke van der Lippe, vanaf 15 december 2001.

Gewenst is het project Lichtkrant: de installatie van een lichtkrant als een podium voor (Zeeuwse) schrijvers/dichters, tevens te benutten voor naamvermelding van begunstigers. Eveneens nog ditzelfde jaar wordt gestart met het programma van tekstregels van (tekst)schrijvers en dichters.

Het programma multimediakunst is permanent in ontwikkeling. Wij onderzoeken met name de mogelijkheid beelden met LED's te plaatsen.

StichtLicht adviseert (groepen van) bewoners die zich tot de stichting wenden met het plan een object in de woonomgeving te verlichten. Zo zal er mogelijk een verlichtingsplan voor de Goese stadshaven komen, waarin de ophaalbrug en een aantal gevels betrokken zijn. De dorpsraad Wolphaartsdijk is door StichtLicht op verzoek geadviseerd inzake de duurzame verlichting van beeldbepalende gebouwen in het dorp. In de omgeving van de Stenen Brug wordt met de bewoners uit dit gebied overlegd over permanente verlichting van een aantal bomen in het park. Ook voor verlichting van molen 'De Koornbloem' gaan stemmen op.

StichtLicht stimuleert inwoners van Goes en de lokale overheid om zelf het initiatief tot verlichtingsprojecten te nemen.

naar top pagina

Het lichtplan voor Goes heeft een voorgeschiedenis.

In 1997 vond De Vesten Verlicht plaats: een wandeling met licht, beeld en geluid van zonsondergang tot middernacht rond de vesten van Goes gedurende 3 dagen. Vier kilometer bomen werden aangelicht, er waren beelden van licht in het water, in de huizen, op een kerk en andere gebouwen. De televisietoren was bij die gelegenheid ook verlicht.

Uit de projectorganisatie van dit initiatief is VhDVV ontstaan, een stichting die zich ten doel stelt de waarneming te beïnvloeden bij gebruikers van de openbare ruimte door middel van (multidisciplinaire) projecten. Per project worden doelstelling en concept geformuleerd. De kracht van VhDVV is gelegen in publieksparticipatie en het interesseren van nieuwe doelgroepen voor de verschillende (deel)disciplines van de kunst. VhDVV streeft ernaar een breed publiek te bereiken zonder daarbij te vervallen in een 'middle-of-the-road'-programmering. Dit streven is neergelegd in een voortdurend onderzoek naar bewegingen van het publiek, onder de noemer Professioneel Publiek.

De televisietoren is vervolgens bij verschillende andere evenementen opnieuw verlicht en als podium gebruikt. Bij het festival FLYakf was de toren blauw verlicht, bij de - inmiddels jaarlijkse - Koninginnedag Rondom de Stenen Brug was de toren oranje en speelde gitarist Peter Wessel het Wilhelmus vanaf de toren.

Bij het project MmIiLlEeNnIiUuMm ter gelegenheid van de millenniumwisseling, dat het thema Ruis/White Noise had, waren zowel de televisietoren als de watertoren in Kloetinge betrokken. Beide torens waren wit verlicht en op vier avonden was er een geluidprogramma dat via speakers vanaf de torens en via Radio Goes verspreid werd (op het programma stonden carilloncomposities van componist/sonoloog Jorrit Tamminga, de millenniumcompositie White Noise van gitarist Peter Wessel, Engelengezang van beeldend kunstenaar Moniek Toebosch en diverse geluidsexperimenten, o.a. van Peter Fengler).

Als uitvloeisel van MmIiLlEeNnIiUuMm heeft de watertoren duurzame verlichting gekregen.

De stichting StichtLicht is in 2001 opgericht met als eerste doel duurzame verlichting op en rond de televisietoren aan te brengen. Nu dit gerealiseerd is, zijn en worden volgende projecten ingezet. In het bestuur en de adviesraad van de stichting StichtLicht hebben zitting genomen Goese ondernemers, een lid van de Goese gemeenteraad en bestuursleden van de inmiddels ontbonden stichting VhDVV.

De (weinige) bezwaren die zijn opgeworpen tegen ons initiatief tot verlichting van de televisietoren, betroffen energiegebruik en lichtvervuiling. Vanzelfsprekend wordt bij alle projecten een afweging gemaakt, waarbij energiezuinige verlichting en het voorkomen van strooilicht een rol spelen.

De stichting werkt volgens een communicatieactieplan, dat tot doel heeft zoveel mogelijk free publicity te genereren, om het publiek optimaal te informeren en enthousiasmeren.

De uitstraling van StichtLicht is van meer dan lokaal belang omdat het een totaalplan is dat de contouren van een stad betreft. Om een voorbeeld te geven: de verlichte televisietoren is vanaf Bergen op Zoom, Bruinisse en Neeltje Jans te zien; zo zullen straks bepaalde silhouetten al van grote afstand te zien zijn. Voor zover onze informatie strekt, is het plan uniek in zijn nadruk op de contouren van de stad.

De verlichting van cultuurhistorisch belangwekkende objecten versterkt het bewustzijn van de aanwezigheid van deze objecten bij bewoners, bezoekers en passanten.

Door de samenhang die in de loop der jaren in de verlichting gebracht zal worden, wordt het besef van de planmatige of willekeurige groei van een stad ten gevolge van economische en demografische factoren versterkt.

De kwaliteit van de projecten wordt gewaarborgd door de stichting StichtLicht. De organisatie is een tamelijk unieke samenwerking van zeer uiteenlopende partijen. De stichting nodigt professionele kunstenaars uit voor tijdelijke multimediaprojecten.